De Zwijger: Het Grieks Geloof van Lucas

In oktober schrijf ik wel eens iets over het geloof. In de huidige sfeer van antireligiositeit worden de misvattingen over geloof nogal gecultiveerd. Christenen worden vaak om de oren geslagen met lachwekkend letterlijke lezingen van Bijbelteksten. Je moet nochtans niet geloven dat alles wat in de Bijbel staat, ook letterlijk zo gebeurd is, want je komt dan sowieso tot ongerijmdheden. Je moet de teksten van een oud woestijnvolk lezen met je verstand, je hart en je geweten.

Geloof is vooral het ingetogen vertrouwen dat de kern van 'de Blijde Boodschap' overeind blijft in het cynisme van deze tijd. Die kern vinden we in de zaligsprekingen die we over twee weken met Allerheiligen lezen en zingen. De boodschap die Christus op de berg bracht, kan niet wankelen door wat de grote massa van de mensen zegt of doet. Ze kan zelfs niet wankelen door wat de dienaars van de Kerk zeggen of doen. Je moet ook niet zozeer geloven in de 'waarheid van de feiten' van het evangelie, je moet geloven in de vertrouw-waardigheid van de bedoelingen van de evangelisten en van de Hoofdrolspeler. Je gaat dan vanzelf een beetje houden van die Hoofdrolspeler en Hem een plaats geven in je doen en laten. Ik moet wel toegeven dat je een omgeving nodig hebt waarin dat inzicht en dat vertrouwen kan groeien.

Voor Lucas was geloof vooral het vertrouwen dat je met je oprechte noden ergens terecht kan. Klop op de deur en vroeg of laat zal die voor je opengaan. Volgens Lucas kan je daar wiskundig zeker van zijn en hij maakt daarbij een Grieks - logische redenering: zelfs onrechtvaardigen doen open als je vrijpostig aandringt. Lees daarom de volgende parels uit het Lucasevangelie:

Ik verwijs ook naar mijn vorige oktoberblogs De schoonheid van het geloof, Sporen van Geloof en Het mosterdzaadje en de moerbeiboom.

De Zwijger

dinsdag 18 oktober 2022

Het Grieks Geloof van Lucas

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Mijn websites

Blogarchief