Antarctica

Dit mooie boek van Johan Lambrechts beschrijft de geschiedenis van de Belgische aanwezigheid op Antarctica tot op heden, in woord en beeld. Het is een thema dat me sterk aanspreekt omdat ik als petit Belge een tijdlang bij satelliet operator SES betrokken was bij het beheer van de satellietverbinding met het Prinses Elisabeth Station.

De geschiedenis van de Belgen op de pool is merkwaardig. Het meest merkwaardige exploot in dit verband is natuurlijk de ontdekkingsreis onder leiding van Adrien de Gerlache, omwille van de eerste overwintering van mensen op dit barre continent. De bemanning is daar, dankzij meesterlijk leiderschap, door het oog van de naald gekropen.

Maar ook meer recente gebeurtenissen, zoals die onder leiding van zoon Gaston de Gerlache zijn spectaculair te noemen. Zo was er een merkwaardige reddingsoperatie van Belgische expeditieleden dankzij een Russische exploratieploeg. In nood kunnen mensen blijkbaar altijd samenwerken. Misschien denken onze bewindslui dat we niet in nood zijn.

Buiten een tijdelijke samenwerking met Nederland (1963 – 1967) is er van Europese samenwerking op Antarctica nog geen sprake. Het zesde continent is nog altijd een voorwerp van wedijver tussen de naties. Dat is jammer want de problematiek van het budget is de rode draad doorheen dit verhaal van Antarctica projecten.

Wellicht is dit verhaal nog niet helemaal ten einde. Het zou mooi zijn als er binnen enkele jaren een vervolgverhaal kon geschreven worden.

Ik verwijs ook naar mijn blogs de pedagogie van projecten en sustainability engineering