Niet te veel willen

De wil is belangrijk. In ‘leren willen en willen leren’, zagen we al dat de wil belangrijk is  voor de verwerving van kennis. We stelden zelfs dat de wil de basis is van geloof, hoop en liefde. 

Maar matigheid in de wil is ook belangrijk. Te veel willen is niet goed. Wie al te vaak in schaarste geleefd heeft, kan ten prooi vallen aan ‘verzamelwoede’ wanneer de wil te groot is en wanneer die schaarste plots wegvalt.

Is dat niet waar we als mensheid nu te veel aan lijden? Alles kan mooier, alles kan beter. Onze hyperactiviteit en onze drang naar optimalisatie doen ons de das om. We moeten geduld oefenen en de woestijn terug opzoeken.

Niet te veel willen brengt ons ook in een gemoedstoestand waarin we kunnen open staan voor de mysteries van het leven, en waarin we dus ook creatief kunnen worden.

Ik verwijs naar (KU Leuven) Sonar nr. 11, januari 2024, Wouter Verbeylen, "De crash van het teveel". Verder ook naar mijn blogs: “Aswoensdag, de rijkdom van vrijwillige armoede” en naar "Een weg van verstilling".

Massada, Israel, afbeelding van Samir Smier via Pixabay