Aswoensdag, de rijkdom van vrijwillige armoede

Vrijwillige armoede of soberheid is een van de zuiverste bronnen van geluk. De vastentijd is een jaarlijkse uitnodiging om van dit geluk te genieten. Dat we dit vandaag niet langer zo bekijken, ligt daaraan dat de vasten vroeger opgelegd was en niet vrijwillig. Maar het ligt ook aan het feit dat we dat vasten teveel associëren met eten en drinken.

In het algemeen raken we vaak verknecht aan dingen die vroeger schaars waren en nu overvloedig. Tot een halve eeuw geleden was dat vooral eten en drinken, maar nu zijn dat "opportuniteiten", "activiteiten", bijzondere sportprestaties, succesrijke grappen op Facebook, "likes", "tweets", en andere kortstondige successen.

Denk eens na over het volgende:

• Zou het niet fijn zijn als we zondag allemaal samen zouden ontbijten?
• Zou het niet fijn zijn als we onze iPhone konden neerleggen en kijken naar de eerste sporen van de lente?
• Zou het niet fijn zijn als we NIET zouden deelnemen aan de volgende loopwedstrijd, wielerwedstrijd, zeilwedstrijd, enzoverder.
• Zou het niet fijn zijn als we op het werk NIET zouden ingaan op een uitnodiging voor een nieuw project (waar we toch geen tijd voor hebben) en gewoon wat vroeger naar huis zouden gaan?
• Zou het niet fijn zijn als we eens gingen praten met die collega die we niet zo goed kennen?
• Zou het niet fijn zijn als we om 22u zouden stoppen met onze IT activiteiten en wat zouden praten met de mensen die in ons huis wonen?
• Zou het niet fijn zijn als we dit jaar NIET gingen skiën?

U ziet: de armoede van vandaag is iets anders dan die van gisteren. We zijn zo hyperactief geworden dat armoede er vandaag in bestaat NIET in te gaan op de duizenden opportuniteiten die zich aandienen en die ons keuzestress bezorgen, omdat we ze niet allemaal tegelijk kunnen doen. We zijn doodsbang geworden om opportuniteiten te missen. Die ene "niet-deelname aan .." zal ons hopeloos achteruit stellen tegenover onze concurrenten in de rat race. Maar we negeren volkomen de enorme kosten die met al die deelnames verbonden zijn: financiële kosten, fileleed, verzuurde relaties, echtscheidingen en burn-out.

De mens kent zichzelf beter dan hij denkt. Als hij te ver in een bepaalde richting gaat, als er teveel excessen opduiken, dan gaat hij spontaan verlangen naar iets anders, naar meer afstand tot de wereldse dingen waarvan hij de slaaf geworden is. Vasten is kiezen voor armoede; eigentijds vasten is dus kiezen voor eigentijdse armoede.

Ik verwijs naar eigen blogs: "Armoede, oorzaak van alle problemen" (en die gaat dus over "echte", gedwongen armoede) en naar "Een weg van verstilling". Er is ook een klein essay over het verschijnsel hyperactiviteit.

Ik verwijs ook naar de zeer inspirerende blog: In Praise of the Quiet Life uit the Book of Life. (Zeer aanbevolen)

Foto: Renata Sedmakova / Shutterstock.com