Liichten

Met dit verkeersbord laten de Luxemburgse kinderen weten dat zij gaan 'liichten', dit wil zeggen verlichten, licht geven. Luxemburg houdt haar tradities goed in ere en zo worden er met lichtmis in heelwat dorpen lampionnentochten gehouden.

Waarom vind ik dit nu zo'n leuk feest? Wel, die minder bekende feesten kan je in alle ingetogenheid vieren, zonder veel omhaal en plichtplegingen. Bovendien is het moment weer zeer goed gekozen. Veertig dagen na kerstmis wordt de terugkeer van het licht pas echt goed zichtbaar. De somberste periode van het jaar is voorbij, en de vogeltjes zingen opnieuw een zes-stemmig Salve Regina.

Het feest van lichtmis verwijst ook naar de kinderzegen die Jezus kreeg, en waarbij een oude man Hem "het Licht van de wereld" noemde. Een kind krijgt hier dus niet alleen een zegen; dit kind is ook een zegen. En dat geldt in feite voor al onze kinderen. Met een goedbedoelde hoogdravendheid kunnen we lichtmis het feest van de intergenerationele liefde noemen. Laten we dus wat meer tijd maken voor onze kinderen, ze zijn het licht van deze wereld.

Ik verwijs ook naar mijn Engelstalige blog: time and energy in households.