Let them be wrong about you

We vinden het misschien wel verstandig om anderen niet te veroordelen; maar dit bevrijdt ons niet onmiddellijk van de angst om door anderen te worden beoordeeld. Het verhaal van Hans Christian Andersen over het lelijke eendje herinnert ons aan het feit dat we kunnen worden uitgesloten, simpelweg op basis van het feit dat we anders zijn. Anders zijn maakt ons kwetsbaar en kwetsbaarheid kan eindigen met kwetsuur. Uiteindelijk worden we onze kwetsuren. De angst om in de toekomst gekwetst te worden kan een verlammend effect op ons hebben, zelfs in die mate dat we een eindoordeel over ons vellen dat nog erger is dan dat van onze medemens. (Bovendien bent u van alle angstaanjagende rechters waarschijnlijk de allerergste voor uzelf.)

In de sociale media ontdekken we dat onze medemensen het vaak bij het verkeerde eind hebben over veel dingen: of het nu gaat om verkiezingen, klimaat of de betekenis van woke. Zelfs in academische kringen zijn de redeneringen van onze medemensen verre van rechtlijnig. De best opgeleide mensen kunnen eindigen met totaal tegenovergestelde meningen, afhankelijk van hoe hun jeugdtrauma's hen naar de wereld hebben laten kijken. We kunnen dit ten zeerste betreuren, maar over het algemeen hebben we geen andere optie dan ermee te leven. Als onze medemensen het zo vaak bij het verkeerde eind hebben over zoveel dingen, waarom zouden ze het dan niet bij het verkeerde eind kunnen hebben over ons?  We doen ons best in de hoop dat de mensheid een mooi trackrecord over ons bijhoudt. Helaas, ons trackrecord laat de mensheid koud.

Over het algemeen vernietigen roddels, onbegrip en domheid onze reputatie in onze beperkte sociale habitat.  Het helpt niet om perfect te zijn: probeer dit niet eens! Daarom, aanvaard het, stop met tobben en sta toe dat je medemensen fout of onvolledig over jou zijn. Je verliest zelden iets door dat te laten gebeuren. De mensen verkondigen zoveel oppervlakkigheden en ze zouden de bal sowieso mis geslagen hebben als het over jou ging! Het happy end is niet dat je een zwaan wordt, maar je voelt je er misschien wel een! Je wint een enorme vrijheid: de vrijheid om te zijn en te doen wat je wil. Je zal je niet langer laten verlammen. Dit kan een heel bevrijdende gedachte zijn.

Zoals ik al schreef in Lof der Zotheid, het besef dat je een clown bent, kan je plankenkoorts helpen verminderen.

Deze blog bestaat ook in het Engels en dat betekent dat ik hem belangrijk vind.

Picture: from the book Andersens Sprookjesschat, Zuid-Nederlandse Uitgeverij – Antwerpen/Amsterdam 1966