Vraag en je zal krijgen

“Petite et accipietis..” Vraag en je zal krijgen. Zoek en je zal vinden. Klop en er zal worden opengedaan. Die woorden uit het evangelie van Lucas waren eigenlijk bedoeld om ons met vertrouwen te leren bidden tot ‘onze Vader’. Om ons te overtuigen maakt Jezus gebruik van een analogie met iets zwakker: als een vriend je al helpt omwille van jouw onbescheiden aandringen, hoeveel meer zal je vader je dan helpen? Maar opnieuw gaat het niet alleen om wat de Vader doet.  

Christenen moeten duidelijk durven vragen en vertrouwen op elkaar. Het is een christelijk ideaal dat door ons dwangmatig streven naar zelfbeschikking ondergesneeuwd geraakt is. Het christelijke ideaal draait niet om autonomie en zelfbeschikking maar om afhankelijkheid en vrijwillige hulp aan wie daar behoefte aan heeft. Dat mag geen vrijgeleide worden voor paternalisme.

Er komen opnieuw drie krachtige beelden. “Is er soms een vader die aan zijn zoon een steen zal geven, als deze hem om brood vraagt? Of als hij om vis vraagt, zal hij hem toch in plaats van een vis geen slang geven? Of als hij een ei vraagt, zal hij hem toch geen schorpioen geven?” Die beeldspraak is zo prachtig dat ik het niet kan laten hier een blog over te schrijven.

Op dit feest van Anna en Joachim, de patroons van de senioren, is dit wel iets om over na te denken. Wij vinden dat zonen en dochters wel iets mogen vragen aan hun vader en moeder, maar mogen vaders en moeders nog iets vragen aan hun zonen en dochters? Senioren worden vakkundig verzorgd in bejaardencentra, maar mogen zij nog iets vragen aan hun kinderen, ofschoon deze het steeds te druk hebben? Zij worden in elk geval aangemoedigd om niet te stoppen met het vragen.

Dit thema sluit heel goed aan bij het thema van drie weken geleden: “Schudt dan het stof van uw voeten”. De bejaarden bezoeken is trouwens ook een geestelijk werk van barmhartigheid.

Foto: Joachim en Anna bij de gouden poort, fresco van Taddeo Gaddi (1295-1366), Basilica di Santa Croce in Florence - shutterstock.com