Dit boek
van professor Thomas Hertog onthult de nieuwste bevindingen uit de
theoretische natuurkunde en kosmologie. De auteur vat zijn laatste ontdekkingen
samen met Stephen Hawking waarvan Stephen de publicatie niet meer kon zien.
Het gebeurt dat ik een spannend boek niet kan neerleggen, maar het is de eerste keer dat mij dit overkomt met een
non-fictieboek. Het boek onthult de geschiedenis van ons universum en onze tijd
en het verhaal is zo fascinerend, niet alleen vanwege de bevindingen zelf, maar
ook vanwege de manier waarop de onderzoekers daartoe zijn gekomen. Het hoofdstuk
over holografie heb ik wel driemaal gelezen, en ik heb het gevoel dat er nog
een vierde maal komt.
Ons bestaan, onze schepping en
onze evolutie zijn en blijven als een drievuldigheid met elkaar verweven. De
grote magie ervan zit misschien in de kwantummechanica, die we wel in wiskunde
kunnen beschrijven, maar die onze menselijke intuïtie blijft tarten. Waar-nemen krijgt in de kwantummechanica een welhaast letterlijke betekenis. Wie waarneemt, dwingt de natuur stelling te nemen over een aantal nog onontplooide mogelijkheden. De 'ontplooide' mogelijkheden moeten in eenklank (resonantie) zijn met het bestaan van de waarnemer, het zijn eigen-waardes. Het lijkt
erop dat ons universum en zijn ‘huidige’ natuurwetten niet in steen zijn
gebeiteld, maar misschien in zachte qubits, waarvan de meting wordt beïnvloed door ons
waarnemers, zelf dragers van ‘vrachtwagenladingen’ van qubits. Niet alle concepten
zijn gemakkelijk toegankelijk, maar de auteur heeft als goede verteller een prachtige poging gedaan. Mensen die het hoogste niveau van
wetenschappelijk onderzoek kunnen combineren met goede wetenschapspopularisatie
vaardigheden verdienen onze grootste bewondering.
Ik verwijs naar
mijn Engelstalige blogs over wetenschap, mijn Nederlandse blogs over wetenschap en naar Deus Absconditus (net zoals het Zijnswonder geen blog
over wetenschap, maar eerder over onze traditie met betrekking tot onze
schepping).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten