Vinken zijn mooi. Ze hebben prachtige kleuren. Ze zingen ook mooi. Het zijn niet alleen mensen die dat vinden. De vinken zelf vinden dat ook. Mooi zijn is hun strategie om partners te vinden. Maar vinken zijn niet goed in het verjagen van indringers. Dat is niet erg, want bij vinken valt doorgaans weinig te rapen.
Kraaien en
raven zijn niet mooi. Ze zingen ook niet mooi. Ze weten dat ook van zichzelf.
Maar ze willen niet mooi zijn, ze willen er vooral cool uitzien. Het zijn
aaseters. Bij hen is wel wat te rapen. Ze moeten net indrukwekkend lelijk zijn
om andere vogels af te schrikken. Ook op mensen mist dat zijn effect niet. In
de Tower van Londen hield men raven, niet omdat zij mooi waren, maar om de
vijanden van de staat angst in te boezemen.
Ook bij de
mensen zijn er vinken en kraaien. Je hebt er die er mooi uit willen zien. Dat
zijn de vinken. Je hebt er die er cool uit willen zien, dat zijn de kraaien.
De vinken zijn kwetsbaar en dat is de prijs die zij betalen
voor hun schoonheid. De kraaien willen liever lelijk zijn dat dat iemand hen
iets afneemt. Wie arm is, is liever vink. Wie rijk is, is liever kraai.
Alleen in
Afrika en Indië dragen een aantal mensen nog mooie kleurrijke klederen. Het
zijn de overgebleven vinken van onze tijd. Een ander extreem voorbeeld, de Hell’s
Angels, horen eerder bij de kraaien. Je kan ze maar moeilijk voorstellen in kleurrijke
kostuums. “Gehuld in lawaai en in lelijke, leren broeken”, zoals in het liedje
van Noordkaap, willen ze vooral koel en stoer zijn om hun territorium te
verdedigen. Dat moet hun vijanden op een afstand houden.
Terugkijkend
naar de mode van de jaren ’60, mijn droomperiode, heeft onze mode in de loop
van de jaren helemaal de kant van de kraaien gekozen. Ik vind dat jammer. Het
kleurrijke is weg, zwart is de hoofdtoon. Stijl heeft plaats gemaakt voor
stijlloosheid, schoonheid voor lelijkheid. De jeugd koopt voor veel geld kledij
die je vroeger eerder bij landlopers of cowboys zou verwachten. Dat de
dassen vroeg of laat moesten verdwijnen, is logisch. Aan alles komt een einde. (Sinds
1750 dragen we ook geen Spaanse kragen meer.) Maar er is niets kleurrijks in de
plaats gekomen.
Waarom is
dit gebeurd? Daar zijn sociologische en commerciële redenen voor. Sociologisch,
omdat we op de werkplaats eerder koel dan aantrekkelijk willen overkomen. Zeker
bij de dames is dit begrijpelijk, maar toch ook jammer. Commercieel, omdat
lelijke kledij goedkoper is in de productie dan mooie kledij. Waar jongeren kledij
kunnen kiezen is dat een dubbel gewin voor de mode-industrie. Ze kiezen afzichtelijke
uitgerafelde broeken en hoodies om cool over te komen bij hun peers, als de
ouders het maar lelijk vinden. De mode-industrie speelt dankbaar in op hun
wensen.
Lees ook “When we start to celebrate ugliness, we become ugly too.” en “De stijl is heel de mens”.
Foto: 2022 ©Wim Lahaye
Geen opmerkingen:
Een reactie posten