Tien jaar bloggen – tien jaar Frederik

Soms kan je in het gevecht met de tijd ook wel eens een kleine overwinning behalen, als je een verjaardag kan vieren bijvoorbeeld. De Zwijger is nu tien jaar oud, net zoals mijn zoon Frederik. Ik ben aan deze blog begonnen in de maand na de geboorte van onze jongste. Frederik zal later alvast weten wat me bezighield tijdens zijn tien eerste levensjaren.

Ik schreef inmiddels 273 Nederlandstalige blogs over thema’s als o.a. ecologie (16) en economie (23), politiek (82), opvoeding (24), technologie (35) en spiritualiteit (107). Ik besprak in de Zwijger ook 70 boeken. Maak gebruik van de labels als u in een bepaald thema geïnteresseerd bent. De Zwijger werd volgens Google Blogger ongeveer 37000 maal aangeklikt in de voorbije tien jaar.

Maar omdat ongeveer 1/3 van mijn sociale media-vrienden het Nederlands niet machtig was, ben ik in 2009 ook begonnen met een Engelstalige blog, die ik dan gewoon Wim Lahaye’s blog genoemd heb. Intussen staat de teller daar op 104 zodat ik dus alles samen 377 blogs gepubliceerd heb in de laatste tien jaar. De Nederlandse en de Engelse teksten zijn geen vertalingen van elkaar en u zou dus alle blogs moeten lezen om me helemaal te kennen.

Vanwaar de naam De Zwijger? Mijn grootvader zaliger Guillaume ‘Willem’ Lahaye (⁰1904, †1996) was reeds een bewonderaar van Willem van Oranje, bijgenaamd “de Zwijger”, maar zelf was hij allerminst een zwijger. Omdat ikzelf wél zwijgzaam was, bedacht hij deze koosnaam. Ik heb deze naam in de loop der jaren letterlijk en figuurlijk als geuzennaam geadopteerd. Als titel van een blog is deze naam ook zeer geschikt. Enerzijds verwijst deze titel naar de vaak geprezen verdraagzaamheid van Willem van Oranje, anderzijds suggereert de titel dat ik schrijf wat ik misschien niet wil of kan uitspreken, omdat het te gevoelig ligt.

Een schrijver kan nooit goed zeggen of hij dit voor zichzelf doet of voor anderen. Voor mezelf is dit natuurlijk een soort dagboek. En omdat er maar liefst 143 maatschappelijke blogs verschenen zijn, geeft deze blog ook een goed overzicht van hedendaagse ‘issues’. Het is tegelijk een belangrijke uitlaatklep want we moeten in deze vroege 21^ste eeuw met al die maatschappelijke onvolkomenheden leren leven. Maar iedere schrijver/ blogger koestert ook een onvervulbare droom, de droom om met een schrijfsel de mensheid zo diep te ontroeren dat ze zich van alle haat en angst verlost zou weten (vrij naar Gerard Reve). Het verlangen naar Verlossing, of toch minstens naar verbetering van de wereld, is wat iedere schrijver die een beetje hybris heeft, verder doet schrijven.

Ik ga in mijn blogs niet alleen op zoek naar waarheid en gerechtigheid maar ook naar schoonheid. Kunst en cultuur (42) komen daarbij geregeld aan bod. De rode draad in de Zwijger was de relevantie van het christelijk erfgoed in de maatschappij van vandaag. Mijn stelling is dat je die oude verhalen niet moet geloven, maar je moet wel trachten hun betekenis te begrijpen om op die manier hun schoonheid te herontdekken. Die tweeduizend jaar oude erfenis verbindt ons mensen onder elkaar en verbindt ons met wie voor en na ons komt. Daaruit komt ook de vreugde van de feestdagen voort. Dit is een christelijk-humanistisch perspectief dat zichzelf herkent in de ingetogen beleving die ook bestaat bij andere godsdiensten en levensbeschouwingen. Ik schrijf daar veel over omdat het (voor mij) een bron van geluk is. 

Welke blog kunt u zich nog goed herinneren? Welke blog heeft u aangesproken? U kan steeds reageren op de blog zelf, als u een Google account hebt, of op Facebook of per e-mail.