November is de maand die ons confronteert met de eindigheid van de dingen. Alles wat wij kennen, is eindig. Dat geldt dus ook voor de dingen waar wij ‘oneindig’ veel liefde voor voelen, zoals daar zijn: onze planeet, ons huis en onze thuis, onze gezondheid en onze geliefden. Wij delen met hen een stukje ruimtetijd dat eindig is.
Die eindigheid
manifesteert zich dan vooral als voorlopigheid. Dat betekent: vroeg of laat
zullen wij de dingen waar wij zoveel van houden moeten afgeven en we weten niet
wanneer dat moment komt. We moeten dus tevreden zijn met de voorlopigheid
van alle mensen en alle dingen die ons hier en nu gegeven zijn. “Il nous faut le courage d’affronter l’incertain
au lieu de le fuir”. Dat is hard, maar het is nodig om de tijd
te nemen om daar even bij stil te staan.
De troost die we
krijgen komt uit de psalmen. Iustorum animae in manu Dei sunt. “De zielen van de rechtvaardigen zijn in de hand van God.”
Ik verwijs ook
naar mijn blog Geloven in het Hiernumaals.
Foto: St.-Elisabeth-Friedhof II, Berlijn met dank aan Marie Lahaye
Geen opmerkingen:
Een reactie posten