De transformatieve kracht van berserker woede

Het thema woede is nog maar een keer aan bod geweest in de Zwijger. Woede kan nochtans constructief en levensreddend zijn, omdat zij in bepaalde gevallen de nodige strijdlust genereert. In ons land werd de politie pas degelijk hervormd nadat de bevolking eerst in woede ontstoken was. We spreken over de witte marsen van 1996.

De Noormannen noemden die levensreddende woede berserker woede. Ze ontdekten dat ze in het heetst van de strijd en dan vooral als de situatie totaal uitzichtloos was, in een ‘level two’ strijdlust konden terechtkomen, een soort trance waarbij zij alle overblijvende energie in de strijd gooiden en waarin zij angst noch pijn voelden.

In feite is berserker woede een overlevingsinstinct. Een Viking krijger veranderde dan in berserker, letterlijk berenvel strijder (impliciet ook ‘zonder-harnas’ strijder) en werd onoverwinnelijk geacht, hetgeen hem dan ook Odins genade en eeuwige roem opleverde. In het Engels bestaat nog steeds de uitdrukking ‘to go berserk’ (‘door het lint gaan’). De film Erik the Viking maakte er dankbaar gebruik van met de onnavolgbare Tim McInnerny als Svein the Viking. De Noormannen ontdekten dat ze zichzelf ook voor de strijd in trance konden brengen met allerlei rituelen en hallucinogene middelen. Maar waarom is die berserker woede nu zo interessant? Omdat zij een transformatieve kracht heeft. Zij verlegt grenzen.

Wie zich in een uitzichtloze situatie bevindt (bv. van uitbuiting, ongerechtigheid, ellende, depressie,..) kan er dus goed aan doen die berserker woede te cultiveren om diens situatie te overstijgen en een eind te maken aan de ellende en de ongerechtigheid. Dat is vooral nuttig waar de uitzichtloosheid te maken heeft met eigen angsten en eigen inschikkelijkheid (complacency). Maar let op: berserker woede is een gevaarlijk wapen. Je kan het ook maar één keer inzetten en dan moet je ook winnen.

Moet onze maatschappij ook niet wat berserker woede cultiveren om uit de negatieve spiraal van een aantal aanslepende problemen te geraken? Ik verwijs naar mijn blogs Dies Irae en Failed State. Deze blog is met omzichtigheid te gebruiken.

Afbeelding van Mattias Styrman via Pixabay