Festivalitis A komt voor bij jongeren en wel vanaf steeds jongere leeftijd. De ziekte manifesteert zich in een algemene toestand van verdwazing en extase, slapeloosheid, drankzucht, gebrek aan eetlust en al dan niet remanente hardhorigheid. Sommige mensen raken nooit van het virus verlost en beleven elk jaar opnieuw de symptomen. Die symptomen kunnen op latere leeftijd nogal eens tot pijnlijke schaamtegevoelens leiden omdat ze in combinatie met grijze haren algemene hilariteit veroorzaken bij medemensen.
Festivalitis B komt vooral voor bij volwassenen die in hun jeugd onvoldoende blootgesteld werden aan de A-variant. Vaak blijken ouders van festivalitis A kinderen besmet met festivalitis B. Het enige symptoom dat ze met hun kinderen gemeen hebben is de slapeloosheid. Festivalitis B patiënten blijken allergisch voor lawaai. Ze hebben een pathologische afkeer van grote massa’s en van massa - gedrag. Ze krijgen aanvallen van angst bij het zien van hun festivalitis A kinderen en aanvallen van woede bij het zien van festival organisatoren, aan wie ze satanische eigenschappen toekennen. Ze hebben een vreselijke hekel aan nieuwsuitzendingen waarin modderige festivals en seksuele bandeloosheid verheerlijkt worden. Ze zijn dwangmatig hypergevoelig aan culturele middelmatigheid en grof geldgewin.
Het verdient de aanbeveling festival A- en B- patiënten strikt van elkaar gescheiden te houden, tot minstens 24 uur na afloop van het evenement. De geneeskunde staat voorlopig machteloos tegen deze aandoeningen. De Christelijke Mutualiteit heeft alvast beslist gratis oordopjes uit te delen op de festivalweides. De mogelijkheid om de muziek stiller te zetten wordt verder onderzocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten