Christus Koning

Christus Koning is het feest van de ultieme bevrijding van de mens. Je zou het de Deus Ex Machina, het pompeuze sluitstuk van het kerkelijk jaar kunnen noemen. Het feest is vooral bekend bij de christelijke jeugdbeweging. Buiten de Kerk is het geheel onbekend.

Het feest heeft nochtans een belangrijke, diep-bevrijdende betekenis. Het vat in feite de ganse christelijke boodschap samen. Tweeduizend jaar geleden beweerde een gefolterde en vernederde slaaf dat Hij koning was. Hij tartte daarmee het wereldlijk gezag en kreeg daarvoor de straf die in die tijd gebruikelijk was. Door nu deze slaaf met doornenkroon als onze Koning te erkennen, tarten ook wij ieder wereldlijk gezag. Of beter gezegd, we stellen het moreel gezag van deze slaaf boven het wereldlijk gezag van iedereen die ons probeert te overheersen. Dat kunnen dictators zijn of lastige bazen, meestal mensen die ons zeggen wat we moeten denken.

Maar de dwingelandij kan ook uit onszelf komen: het menselijk opzicht, de angst voor wie anders is of anders denkt, de kruiperigheid, het verlangen naar de benoeming die nooit komt of het gebrek aan moed om de zwakke te beschermen. Wie Christus als Koning erkent, doet in feite hetzelfde als Christus zelf: hij trotseert wie of wat hem probeert te manipuleren en volgt uitsluitend zijn innerlijk geweten. Hij kiest daarmee een weg van armoede.

De Almacht van God krijgt daarmee een andere betekenis. De Almacht van Christus zat niet in het feit dat Hij over zijn omgeving kon heersen of dat Hij veel volgelingen had, wel daarin dat Hij volledig vrij was: Hij liet zich alleen door zijn eigen geweten leiden. Die Gedanken sind frei. Daarin zit de ware Almacht van het goede: het kwade kan nooit beletten dat het goede haar eigen waarheid kent en haar eigen weg gaat. Christus Koning is het christelijke feest van de vrijheid.

Ik verwijs naar mijn blogs: "Goede Vrijdag" en “Aswoensdag”.