“Why More Equal Societies Almost Always Do Better”, is de ondertitel van het boek “the Spirit Level” van Richard Wilkinson en Kate Pickert. De wetenschappers tonen met cijfermateriaal aan dat egalitaire samenlevingen, waar de sociale ongelijkheid klein is, ook werkelijk minder samenlevingsproblemen hebben. Het is dus niet de absolute welvaart in BNP; het zijn de sociale verschillen die van belang zijn. Dat is logisch. Sociale verschillen vreten nutteloze energie en leiden tot criminaliteit en onrust. Alles wijst erop dat het gouden drietal “economisch succes” – “sociale gerechtigheid” – “gelijke kansen-onderwijs” zelfversterkend werkt voor een samenleving.
Toch heeft elke samenleving een elite nodig. Dat is niet
zozeer een elite van privileges en bezittingen, maar een morele elite, een
elite die het voortouw neemt, een elite die nadenkt over de toekomst en leiding
geeft. Aan die belangrijke opdracht mag een financieel voordeel verbonden zijn;
ook linkse partijen erkennen dat. Maar als je een meritocratie
in het leven roept en aan iedereen vertelt dat hij/zij krijgt wat hij verdient,
dan moet de sociale kloof tussen volk en elite ook werkelijk overbrugbaar
blijven, anders gaat het volk terecht morren.
Ik verwijs ook naar mijn blogs: “het Matteüseffect” en “Kwellende Rijkdom”.
Ref: Christophe Vanroelen, ‘Waarom gelijkere samenlevingen
beter functioneren’, Karakter nr 31-2010, Academische Stichting Leuven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten