Het is een mooie en karaktervolle metafoor uit de bijbel. Jezus zegt het aan zijn volgelingen, wellicht tijdens een moeilijk moment. Wat zou het betekenen? Ik denk dat het tegelijk bedoeld is als een bemoediging en als een aansporing om schaamte af te leggen. (Over schaamte zie ook The King's Speech.)
Het bemoedigende is dat we zout zijn; we zijn gemaakt zijn van het beste en het meest pittige dat de aarde in zich heeft. De aansporing of waarschuwing is dat we 'kracht kunnen verliezen'. Zout verliest zijn kracht als het oplost in iets groters. Zo verliezen wij onze kracht als we ons onderwerpen aan conformiteit en mainstream. Als we geen ruggengraat tonen. Als we niet zijn wie we willen zijn, maar als we zijn wat we denken te moeten zijn rekening houdend met de onzinnige verwachtingen van anderen.
Foto: zoutwinning te Nin, Kroatië
Geen opmerkingen:
Een reactie posten