Dreamers who do.

Hilde Helsen heeft een missie. Ze wil mensen in staat stellen hun dromen te realiseren. Ze leerde het vak op haar werk en in de Ingenieursvereniging, en boekte daarbij enkele onverwachte successen. Het motiveerde haar een handleiding te schrijven voor dromenjagers, en blijkbaar zijn we dat allemaal.

Die handleiding bevat een soort vierstappenplan. Hilde schrijft vanuit haar eigen ervaringen en ze vindt inspiratie in haar geliefde muziek en kunst-werken. Dat maakt het boek heel persoonlijk en gewaagd maar ook heel authentiek.

De menselijke zoektocht naar betekenis is actueler dan ooit. Natuurlijk was die zoektocht er vroeger ook. Maar het landschap was statischer, en betekenis veranderde niet zo snel. Misschien was er ook meer collectieve eensgezindheid over wat betekenis mocht hebben. In deze turbulente tijd heb je meer dan ooit standvastigheid en veerkracht nodig om je eigen betekenis vorm te geven of na te streven want het is inderdaad tegelijk een creatie en een ontdekking. 

Dit boek doet deugd aan het hart omdat het een positief, dynamisch en verbindend verhaal brengt. Dromen worden hier niet nagejaagd in eenzame competitie maar in samenwerking en verbondenheid met anderen. Hilde gelooft in de kracht van geweldloze communicatie (of moeten we zeggen de zwakte van “harde” communicatie). Ze toont aan dat je daarmee onhaalbare dingen haalbaar kan maken, zeker als je dat zoals zij kan combineren met een aanstekelijk enthousiasme. Als we vandaag klagen over de kwaliteit van ons onderwijs, dan is het probleem niet dat de lat niet hoog genoeg ligt, maar wel het feit dat onze meritocratische maatschappijcultuur de leerlingen al met faalangst belaadt lang voor zij zelfs maar kunnen proberen om over die hoge lat te geraken. Ons onderwijs moet het begin zijn van onze dromen, niet het einde, en dat zou een typerend adagium kunnen zijn voor Hilde’s jarenlange werk in de Ingenieursvereniging.

De mooie vormgeving van dit boek nodigt je uit om het niet zomaar van A tot Z uit te lezen, maar om er veel in te bladeren en te mijmeren, zeg maar weg te dromen over je dromen. En tijdens dat dromen kan je misschien ook het zalige gevoel bekruipen dat je al een aantal dromen waargemaakt hebt. Reden genoeg om vertrouwen te hebben in je volgende droom.

Ik verwijs ook naar mijn blog over de durf: "Quantum potes, tantum aude"

Foto genomen in Deutsches Musem, Munchen