De Gedaanteverandering van Jezus is één van de meest enigmatische verhalen uit het Nieuwe Testament. De jaarlijkse feestdag is op 6 augustus maar het verhaal wordt meestal voorgelezen in de vastenliturgie. Het is eigenlijk een voorproefje voor Pasen en Hemelvaart. Het verhaal is zo prachtig omdat het zo onwaarschijnlijk en zo mythisch is. Neem het dus niet te letterlijk maar geniet van de schoonheid. Het verhaal is verplichte lectuur voor theologen omdat de goddelijke natuur van Jezus daar -bijna letterlijk- 'aan het licht' komt. Dat kan men lezen in het boek ‘Jezus van Nazareth’ van Benedictus XVI, de vorige paus.
Petrus, Johannes en Jacobus gaan met Jezus naar de top van
de berg Tabor. Daar aangekomen, krijgt Jezus een hemelse uitstraling en gaat Hij in gesprek met de
profeten Mozes en Elia. Petrus zegt de mooiste zin uit het evangelie: “Heer, het
is goed dat wij hier zijn. Laat ons hier drie tenten bouwen, één voor U, één voor Mozes en één voor Elia”. Het is een zin waarvan ik leef.
De Gedaanteverandering of Transfiguratie is een oproep om anders te kijken naar Jezus. Bevat het ook een oproep om zelf van gedaante te veranderen, zichzelf te overstijgen, misschien door even neer te vallen zoals in het verhaal? Het is een minder conventionele visie. Alleszins bevat dit verhaal een beetje poëzie en zeer veel mystiek. Het wil ons een glimp laten opvangen van Gods licht.
Deze 'religieuze' gebeurtenis had alles in zich om uit te groeien
tot een katholiek feest met dito vakantiedag maar dat is op 6 augustus
misschien niet nodig. In de Orthodoxe
Kerk wordt het feest op deze zelfde dag gevierd, wellicht met meer intensiteit, en het is misschien een kans tot toenadering tussen de kerken.
Ik wil deze blog graag opdragen aan mijn goede vriend en klasgenoot Jan De Tavernier die vandaag 6 augustus 52 jaar zou geworden zijn.
Afbeelding: Fresco van de Transfiguratie in de St. Constantijn en Helena orthodoxe kerk in Brugge. shutterstock.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten