Hoewel Mevluts leefomstandigheden erg eenvoudig zijn, is dit geen boek over schrijnende armoede. Het is eerder een familieroman waarin een mooi liefdesverhaal geschetst wordt tegen de achtergrond van een grootstad in volle transformatie.
Dit boek werpt impliciet een aantal zeer interessante vragen op over de menselijke liefde. Wat brengt ons tot liefde: is het ons inwendig verlangen of is het wat het "lot", ons levenslot, ons toebedeelt, weliswaar nadat we dit verlangen oprecht nagestreefd hebben? In onze westerse cultuur denken we het individueel verlangen de voorrang te geven, maar in de praktijk laten we "de voorzienigheid" of het toeval een grote rol spelen in ons leven, en dat terwijl het toeval, bijna bij definitie, net geen betrouwbare partner in het succes is. Dat heeft natuurlijk met de menselijke conditie te maken.
Oprechtheid en inschikkelijkheid met het lot maken van Mevlut net wél een gelukkig man, ook al gaat zijn omgeving beter vooruit in het zakendoen. Dankzij vele perspectiefwissels met andere familieleden en vrienden van Mevlut schetst dit boek ook een uiterst gedetailleerd portret van de Turkse samenleving algemeen en van de grootstad Istanboel in het bijzonder. Het helpt ook om de huidige politieke ontwikkelingen in Turkije beter te begrijpen.
Wie bereid is wat tijd te nemen om met Mevlut door de straten van Istanboel te gaan, zal zich uiteindelijk toch opgenomen voelen in de "familie" van dit sympathieke literaire personage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten