Solidariteit tussen generaties

De ernstige en gevierde journalist Hugo De Ridder publiceerde onlangs een "Brief aan zijn kleinkinderen, de overvraagde generatie". Terecht stelt De Ridder dat de sociaal-economische druk op jongeren verpletterend is. De jongeren kreunen onder het gewicht van een omgekeerde bevolkingspiramide en een mondiale economische crisis.

De eisen die op het werk gesteld worden, liggen steeds hoger. Jobs worden steeds tijdelijker. Tegelijk zijn de prijzen van het vastgoed steeds de hoogte ingegaan, zodat een woning stilaan onbereikbaar wordt zonder steun van ouders of grootouders. Nu kan je opmerken dat er voor iedere Euro die meer uitgegeven wordt er ook iemand is die meer krijgt. Maar we bekijken dit fenomeen vanuit het standpunt van jonge gezinnen die hard werken 'om er te komen' en die het niettemin moeilijk blijven hebben. Kosten voor renovatie en energie claimen een steeds hoger aandeel in het gezinsbudget. Intergenerationele solidariteit wordt terug belangrijk, maar wat als je geen kapitaalkrachtige ouders hebt, of sterker nog, wat als je hulpbehoevende ouders hebt?

Het lijkt me dat deze 'brief' uit het recent uitgegeven boek van Hugo De Ridder een van de meest relevante opiniestukken is van het voorbije jaar. Ik verwijs ook naar 'Time and energy in households' , 'Kinderen opvoeden in de 21ste eeuw' en 'Opvoeding gewenst'. Afbeelding: muurschildering "Zin in Gezin?" van Nora Theys en Gerard Alsteens in het HIG.