dinsdag 21 april 2009

Over legitimiteit en het taboe van de federale kieskringen

Ik verwijs naar mijn blog van november 2007. Wat is er intussen gebeurd? Welnu, België bestaat nog steeds, maar is er echt een uitweg uit de Belgische crisis gevonden?

Weliswaar hebben we nu een regering en die is iets stabieler geworden. We hebben echter geen staatshervorming en dat betekent dat een democratische meerderheid in Vlaanderen (zelf een meerderheid in België) haar zin niet gekregen heeft. Met drie grote partijen in Wallonië en 1,7 grote partijen in Vlaanderen kan men zich afvragen of deze regering wel over voldoende democratische legitimiteit beschikt in het noordelijk gedeelte van het land. Het federale niveau lijkt onbestuurbaar geworden, als het tegelijk ook democratisch moet blijven.

De politici en partijen staan op federaal niveau lijnrecht tegenover elkaar omdat ze de belangen van de eigen regio moeten vertegenwoordigen en omdat de druk van pers en kieskorps enorm toegenomen is. Daarom ben ik niet langer tegen de idee van federale kieskringen, ook al is het een absoluut taboe voor de Vlaamse beweging. (De redenen daarvoor waren begrijpelijk, maar snijden vandaag geen hout meer.)

Op het Europese niveau zie je soortgelijke problemen. De vertegenwoordigers van de lidstaten verdedigen hardnekkig de belangen van de eigen lidstaten. Niemand vertegenwoordigt het algemeen Europees belang en zo kan er geen coherent Europees beleid komen. Als medewerker in de ruimtvaartindustrie, ben ik een onmiddellijk slachtoffer daarvan; denk maar aan de problemen met Galileo.

Het is het overwegen waard: misschien heeft vooral Vlaanderen belang bij federale kieskringen, als we ervan uitgaan dat het federale niveau behouden moet blijven. Want in het huidige systeem kunnen Vlaamse belangen (zoals de staatshervorming, maar ook de economische belangen) jarenlang geblokkeerd worden, omdat de al te rechtlijnigen niet behoorlijk kunnen functioneren op federaal niveau. Stel dat je federale kieskringen invoert, dan kan een PRL, CDH of PS politicus zich plots genoodzaakt zien Vlaamse belangen te verdedigen, al was het maar om Wallonië te laten overleven. Ik denk dat een aantal dossiers betere vooruitgang zouden boeken. Ik kan me natuurlijk vergissen, maar van het huidige systeem weten we dat het niet (goed) werkt en dat het niet duurzaam is...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten