De nul-vertrouwen, nul-risico economie

Sinds 2008 zijn we afgegleden naar een chronische depressie met historisch lage en zelfs negatieve interestvoeten. Het is ongezien. We zitten in een economie waarin mensen bereid zijn hun spaargeld te investeren om later minder terug te krijgen, als dat terugkrijgen tenminste maar gebeurt met voldoende zekerheid.

Het wijst op een volledige afwezigheid van vertrouwen. En vertrouwen is de enige goede grondslag van een gezonde economie. Zonder vertrouwen is geen enkele goede investering mogelijk. Maar hoe herstel je vertrouwen? Vraag het aan een chronisch depressieve patiënt. Alles wat gebeurt, ondermijnt opnieuw het vertrouwen en de patiënt valt steeds terug in de depressie.

Daarom is het belangrijk voorbeelden te hebben. Ondernemers, bankiers, politieke leiders die vertrouwen wekken. Dat lukt alleen als zij zelf bereid zijn hun nek uit te steken. Maar er is nog een tweede voorwaarde: wie errond staat moet meewerken, niet als aasgieren rond de buit hangen maar meewerken met wie risico neemt. Iedereen moet dus een beetje risico nemen en dat lukt alleen als men echt met zijn economie uit het moeras wil.

Ik verwijs naar mijn eerdere blogs: "De zevenkoppige draak van de crisis" en "Noodzakelijk vertrouwen".