Op politiek en economisch vlak zijn het beroerde tijden, dat was deze week te merken aan de teneur in de media. Het onbehaaglijk gevoel dat de onderstroom in deze beroerde tijden is, komt voort uit de observatie dat boosheid en leugen hoogtij vieren, terwijl goedheid en waarheid afgedaan worden als illusies van zwakkelingen. In de politiek heerst meer en meer de schaamteloosheid. Mensonvriendelijke figuren zwaaien de plak en vertellen ons dat we verkeerd bezig zijn. We leerden al dat we onverstoorbaar moeten doorzetten, maar er is nog een andere reden waarom we niettemin optimistisch mogen zijn.
Dat onze
vijanden ons pad kruisen, is onvermijdelijk. Als academisch gevormden zijn we vaak niet
helemaal geschikt voor de strijd, dus het kan wel gebeuren dat onze vijand ruwer is dan wij. Het kan dan een troost zijn te
beseffen dat onze vijanden ons beter en sterker maken, weliswaar op de lange
termijn. In het lijden en doorheen onze dapperheid ontwikkelen wij nederigheid,
geduld en moed. Het lijden zuivert ons vanbinnen en we leren onze angsten
overwinnen. Op de lange termijn leren we meer van onze vijanden dan van onze
vrienden.
We moeten
de serendipiteit cultiveren. Serendipiteit is de behendigheid om van de nood
een deugd te maken, door een voordeel te herkennen in iets waarnaar je niet op
zoek was. De beste definitie van serendipiteit is deze: het is een speld
zoeken in een hooiberg, en eruit rollen met een boerenmeid. De
woelige tijd waarin we leven, zal kansen creëren om een aantal dingen anders te
gaan doen. De goedheid en de waarheid zullen ons in de juiste richting drijven.
Grijp het
moment, ook al zijn de tijden beroerd. Ik verwijs ook naar mijn blog over optimisme en pessimisme.
Afbeelding:
Gérard Douffet, Venus en Amor in de smidse van Vulcanus, Museum voor Schone
Kunsten, Luik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten