Het verhaal van Marta en Maria raakt aan een oervraag in ons mens-zijn. Ter herinnering: Jezus gaat op bezoek bij twee zussen die Marta en Maria heten. Marta is druk in de weer en Maria luistert naar Jezus. Als Marta vraagt dat Jezus Maria aan het werk zou zetten om te helpen bij een goede ontvangst, krijgt Marta te horen dat Maria ‘het beste deel’ gekozen heeft, namelijk het luisteren naar het woord van Jezus.
Het verhaal past
goed in de sfeer van gastvrijheid die zo vaak bij Lucas opduikt. Echte gastvrijheid
gaat niet alleen over eten en drinken, maar ook over aandacht en interactie.
Maar er is meer.
Wie Jezus kent of denkt te kennen, heeft een donkerbruin vermoeden dat Marta
ongelijk krijgt omdat zij het is die met de beschuldigende vinger wijst. Het
vermoeden is dat Maria eveneens een terechtwijzing zou ontvangen hebben als zij haar
beklag over Marta gedaan zou hebben, en dat had best kunnen gebeuren, want Marta schenkt onvoldoende aandacht aan wat Jezus te vertellen
heeft.
Is dit weer een ongerijmdheid van het christendom? Het is een permanente spanning in ons mens-zijn. Ora et labora, bid en werk. Contemplatie en actie. Overleggen en werken. Aandacht en zorg. De ene voelt zich al meer geroepen tot actie dan de andere. Maar we moeten zeker in deze tijd van hyperactiviteit voldoende respect opbrengen voor het contemplatieve. De vakantietijd nodigt ons daartoe uit. Maar de bedoeling van dergelijke verhalen is niet zozeer dat we de logica van Jezus doorgronden, als we dat al zouden kunnen, maar eerder dat we zoals Marta en Maria houden van zijn liefdevolle aanwezigheid.
Ik verwijs ook
naar mijn blog Ode to Industry, waarin ik al opmerkte dat de Bijbel niet erg
aanmoedigend is voor harde werkers, zoals ook Marta heeft mogen ondervinden.
Afbeelding: Ian
Christiaen Hansche, Marta en Maria, plafondstukwerk in de refter van de abdij
van Park, Heverlee foto van 2021©Wim Lahaye
Geen opmerkingen:
Een reactie posten