Daarbij
wordt nogal eens nadruk gelegd op het intellectuele vernuft, op loepzuivere
rationaliteit en op de talrijke realisaties, maar misschien komt de zegen van
de universiteit vooral voort uit het cultiveren van een wetenschappelijke attitude,
waarbij ik graag nadruk leg op attitude.
Want goede
wetenschapsbeoefening is vooral gediend met een houding van bescheidenheid.
Goede wetenschappers nemen hun wensen niet voor werkelijkheid. Ze kunnen het
ego wegcijferen. Ze kijken onbevangen, vol ootmoed naar wat we nog altijd de
schepping mogen noemen. Die schepping bestaat uit natuur en cultuur, uit wat de
mens ontving en uit wat de mens zelf opbouwde. Het bracht ons exacte en humane
wetenschappen, maar de universiteit leeft ook van haar interdisciplinariteit.
Goede
wetenschappers cultiveren een houding van openheid en intellectuele
eerlijkheid. Zij kunnen de waarheid erkennen aan de hand van concrete bevindingen,
ook als die waarheid niet direct overeenkomt met eigen verwachtingen of wensen.
Wie fouten maakte of successen boekte is daarbij minder belangrijk dan de
ontdekking van de waarheid zelf. Integriteit is altijd belangrijker dan
competentie omdat de
afwezigheid van integriteit elke vorm van competentie in de weg staat.
De onverwelkbare
wijsheid komt eigenlijk voort uit die bescheiden houding van intellectuele
integriteit. Het is onze beste waarborg tegen dweperij, dictatuur en
achterlijkheid. Het is die attitude die van de universiteit een licht voor de volken maakte en laten we hopen dat het
nog lang mag schijnen.
Ik verwijs
ook naar mijn blogs: Wetenschap als roeping en Onderwijs, cultuur en deugdzaamheid.
Afbeelding 1: Stichtingsbul reproductie van KU Leuven
Afbeelding 2: Universiteitshal Leuven (bron is me niet meer bekend)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten