Het stoort me dat televisiemakers sinds meerdere jaren telkens opnieuw krantenredacteurs naar de studio's uitnodigen om hun mening te komen verkondigen in allerhande duidingsprogramma's en talkshows. En dat terwijl de meeste krantenredacteurs helemaal geen geschikt voorkomen hebben om op televisie te komen. Het omgekeerde is ook waar: in kranten kan men uitgebreid te weten komen wat televisiemakers zoal over de wereld te vertellen hebben.Natuurlijk speelt hier een belangrijk 'ons-kent-ons' fenomeen. Bovendien wordt zowel de gesproken als de geschreven pers steeds commerciëler en dus kan je maar best zorgen dat alles snel en vlot verloopt en dat de boodschap een hapklare brok is voor het publiek. Met als gevolg dat we vandaag enkel nog flauwe afkooksels van standpunten krijgen. De pers is de bewaker van de politieke correctheid geworden en pittige, originele standpunten zijn uit den boze.
Journalisten bewieroken of beschermen mekaar. Zelfkritiek is taboe. De pers demoniseerde heelwat actoren in de nationale politiek zonder zich af te vragen welk aandeel zij zelf in de politieke crisis had. Er is wel een kritisch boek 'De Vierde Onmacht' verschenen (onder redactie van Frank Thevissen) dat echter opvallend weinig aandacht mocht genieten. Op die manier dient de pers het establishment, waartoe zij zelf behoort, ook al pretendeert zij het tegendeel.
Het nadeel is dan wel dat je niet meer uitsluitend op de vroegere vaste waarden in de 'kwaliteitsmedia' kan rekenen om je honger naar nieuwe ideeën te stillen. Best is niet alleen te kijken wat andere landen en culturen te bieden hebben maar ook het internet te raadplegen... alleen bestaan daar jammer genoeg nog geen vaste waardes of kwaliteitslabels en moet je dus je weg zoeken in een jungle van informatie. Maar misschien mag je nooit op één vaste waarde vertrouwen, vroeger niet en nu niet. Ik verwijs ook naar een vroegere blog over de vierde macht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten