Bescherming versus privacy

Wat doet u volgende zaterdagavond? Er zijn twee mogelijkheden: ofwel gaat u naar de stad voor een uitje (restaurant, concert, film, ..) (groep 1) ofwel ben u bij de talloze mensen die thuis zijn en zich afvragen waar hun nakomelingen zitten en wanneer ze zullen thuiskomen (groep 2).

Mensen van groep 1 en groep 2 hebben tegengestelde belangen. In groep 1 bent u gehecht aan uw privacy. Misschien hebt u uw wangedrag van vorige zaterdag helemaal op Facebook openbaar gemaakt, maar u wil niet dat iemand anders dat doet. In groep 2 bent u slechts beperkt geïnteresseerd in privacy. U wil wel dat de privacy van uw kinderen gerespecteerd wordt tegenover derden, maar zelf wil u wel weten waar ze zijn als dat nodig is.

We beleven vandaag een spanning tussen bescherming van de persoon en bescherming van de persoonsgegevens. Vele mensen begrijpen niet dat de politie niet onmiddellijk toegang heeft of krijgt tot informatie die belangrijk kan zijn om misdadigers op te sporen. Persoonlijke gegevens moeten inderdaad zo beschermd worden dat alleen wie wel een toegangsrecht heeft de gegevens inderdaad kan bekijken en dan eigenlijk alleen voor specifieke vastgestelde doeleinden. Het goede nieuws is dat dit vandaag perfect mogelijk is, weliswaar na een deskundige configuratie (en in het begin gewoonlijk niet helemaal zonder informaticaprobleempjes). Politici schijnen dit niet goed te weten.

We zijn eigenlijk teveel weggegleden van het oorspronkelijke doel van de “privacy”. Het begrip werd na de Tweede Wereldoorlog belangrijk omdat men voortaan de burger wou beschermen tegen een staat met totalitaire trekjes. De bedoeling van privacy was dus oorspronkelijk niet om de nieuwsgierigheid van je buurman onbevredigd te laten. Als je zelf persoonlijke gegevens op Facebook plaatst, moet je ook niet klagen dat je privacy niet gewaarborgd is.

Het ware gevaar met de nieuwe media komt overigens niet van de staat of van je nieuwsgierige buurman of werkgever. Het komt van de onethische uitwassen van de commerciële wereld. Het groot probleem vandaag is: hoe vermijd je dat bedrijven je persoonlijk leven analyseren om je commerciële achilleshiel te vinden. Het kan tot gênante toestanden leiden als je in je werkomgeving reclame krijgt die op jouw tot dan toe onbekende belangstelling gebaseerd blijkt te zijn. Hilariteit is dan gegarandeerd.

Ik verwijs naar mijn blog van 2012 over privacy.