Netwerkverslaving

Met het Liveline team zoeken we naar een technische en humane oplossing voor bezorgde ouders die zich afvragen waar hun kinderen zich bevinden. In dat verband vernam ik vandaag dat de Reddingsbrigade Nederland steeds meer kinderen moet opsporen omdat .... de ouders het te druk hebben met hun laptop of smartphone op het strand!

Overdreven gesteld ken ik maar twee soorten ouders. Pro computer of contra computer. De contra's begrijp ik niet: je mag gerust een beetje conservatief zijn in je waardensysteem maar dat betekent niet dat je je moet verzetten tegen de stoomlocomotief, zo eenvoudig is het. De computer en de smartphone zijn fantastische wonderen van onze tijd. Heerlijke dingen, nooit eerder was zoveel mogelijk.

Maar u merkt dat er een probleem is met de pro's: verslaving. Waar komt die verslaving in 's hemelsnaam vandaan? Bestaat er zoiets als een informatie-verslaving? Ik denk het niet. Als dat bestond, kon je evengoed een encyclopedieverslaving doormaken, en dat is toch niet zo'n frequent ziektebeeld. Misschien het feit dat de machine onmiddellijk reageert op jouw handelingen; dat heeft de computer dan gemeen met de spelmachines. En dat is misschien wel een oorzaak.

Maar ik denk dat de grote verslaving er gekomen is met de web 2.0 toepassingen zoals de sociale netwerksites. Het sociale speelt een belangrijke rol. We kennen onze buurman niet meer maar we hebben wel graag een uitgebreid netwerk over de gehele wereld. We laten aan ons netwerk weten dat we nu een vriend zijn van deze belangrijke of onbelangrijke persoon en dat we nu lid zijn van deze of gene groepering. Met ons netwerk zijn we allemaal op zoek naar erkenning en dat is altijd de grootste drijfveer geweest van alle menselijke handelen. Ik wens u een fijne netwerkverslaving.