De Kracht van Kwetsbaarheid

In deze donkere dagen kan de strijd om het bestaan, op de laatste dagen naar Kerstmis, wel eens zwaar uitvallen. Nu is dat op zich geen probleem als we dat gevoel vrij met elkaar, onder collega’s, zouden kunnen delen. Liever dan succesverhalen aan elkaar te vertellen, zouden we kunnen vertellen wat er allemaal misgelopen is, hoe we ons bij de klant onsterfelijk belachelijk gemaakt hebben en vooral hoe miserabel we ons daarbij voelen.

Maar onze organisatiecultuur is nog steeds gebaseerd op een model van competitie. Zwakheid en kwetsbaarheid tonen is not done, want onze beoordeling en ons salaris hangen ervan af. We kroppen onze emoties op tot ze hoogten bereiken waarvan we het bestaan nog niet kenden. Dat komt omdat onze organisaties hoofdzakelijk door mannen bestuurd worden, een competitieve macho-cultuur speelt overal mee. Bovendien is onze samenleving nog steeds doordrongen van een zeker stoïcisme.

Het probleem is dat het competitiemodel haar limieten bereikt heeft. Een van de symptomen daarvan is de verbranding van medewerkers – de zogenaamde burn-out. In een kennismaatschappij is competitie niet effectief en niet efficiënt, omdat ze het delen van kennis verhindert. Samenwerking is veel effectiever dan competitie. Onze evaluatie-systemen draaien op individuele performantie en niet op samenwerkingsbereidheid. En om dat laatste te evalueren, moet je niet bij de baas navraag doen, maar bij de ‘peers’ (collega’s). Vrouwen zijn gemiddeld betere promotoren van samenwerking en ze zijn daarom meer geschikt dan mannen om een kennisbedrijf te runnen.

In een sfeer van samenwerking kan men gemakkelijker kwetsbaarheid tonen. Het voordeel is dat men minder inspanning moet verrichten om zijn zwakheden te verbergen en dat men dus tijdig collega’s ter hulp kan roepen om die zwakheden op te vangen. Dat vermindert de burn-out rate en verhoogt de klant-tevredenheid. Maar begrijp me niet verkeerd. We doen dit niet alleen voor de cijfers. We verbeteren de kwaliteit van ons leven en we maken de wereld een beetje hartelijker.

Dat Kerstmis het feest van de kwetsbaarheid is, kwam al aan bod in 2015 en 2016. En ongetwijfeld komt het in 2018 nog wel eens aan bod. 

Foto: Michelangelo, Madonna met Kind, OLV-kerk te Brugge